Tatrzański Park Narodowy
Tatrzański Park Narodowy utworzony w 1954 r., jeden z 23 parków narodowych. Na granicy Polski i Słowacji, położony jest teren wzniesień - Tatry. Wprawdzie ani najwyższy szczyt Tatr - Gerlach , leżący po słowackiej stronie granicy, ani najwyższy szczyt Polski - Rysy - nie mogą się równać z Mont Blanc, ale duże różnice wzniesień, piętrowość klimatu i niezwykły skład gatunkowy fauny i flory sprawiają, że Tatry mają charakter wysokogórski. Powierzchnia Tatr wynosi ok. 750 km kw., a w tym 150 km kw. należy do naszych granic. Rzeki zaczynające swój bieg w Tatrach Polskich należą do Bałtyku, zaś rzeki biorące początek w Tatrach Słowackich wpadają zarówno do Morza Czarnego i Morza Bałtyckiego.
Tatrzański Park Narodowy. Dzięki Ochronie jaką otrzymał w 1954 r. może dzisiaj cieszyć znacznie większa liczba ssaków, drzew czy ogólnie kondycją przyrody tego regionu.
Podział Tatr na Zachodnie, Wysokie i Bielskie zawdzięczamy budowie geologiczną. Tatry wypiętrzyły się w czasie orogenezy alpejskiej. Budulcem ich trzonu są skały krystaliczne z granitem, który w miejscach jak np. w Tatry Zachodnie i Bielskie jest pokryty dolomitem i wapieniem, z dużą liczbą jaskiń i innych zjawisk krasowych, sprawiających, że okolice te są szczególnie bardzo atrakcyjne dla grotołazów.
Klimat Tatr oraz ich roślinność jest piętrowa:
- Piętro najniższe - bory świerkowe, jodła, buk i jawor.
- Regiel górny - bór świerkowy
- Piętro kosówki - kosodrzewina.
- Piętro hal - łąki wysokogórskie
- Piętro turni - lepnica bezłodygowa i skalnica tatrzańska.
Wśród zwierząt warto zwrócić uwagę, na: kozicę, świstaka, jelenia, sarnę, rysia, łasicę oraz niedźwiedzia brunatnego.