Dolina Kościeliska
Dolina Kościeliska (ok. 9 km długości, obwód ok. 27 km, powierzchnię ok. 35 km kw). Znajduje się w centrum, a od niej odchodzą rozgałęzienia - takie jak: Dolina Miętusia, Dolina Tomanowa, Dolina Pyszna - ta ostatnia leży w przedłużeniu biegu Zakopane Kościelisko i nie można tam się dostać żadnym szlakiem turystycznym. Najwyższym punktem w otoczeniu Doliny Kościeliskiej jest Błyszcz. Dolina Kościeliska formuje wąwóz skalny, którego ściany w trzech miejscach zwanych bramami: Kantaka, Kraszewskiego i Raptawicką, niemalże stykają się ze sobą.
Dolina postrzegana jest jako trzy części: górna, środkowa i dolna. Południowa część doliny pomiędzy zbudowana jest ze skał krystalicznych. Głównym twórcą kształtu tego terenu jest zalegający kiedyś lodowiec. Część środkowa i dolna zbudowana jest natomiast ze skał osadowych, ulegających wietrzenie wapieni. W ich kształtowaniu główny udział miał płynący dnem doliny Kościeliski Potok, oraz płynące szczelinami we wnętrzu skał wody podziemne. Efektem ich działalności są skały o fantastycznych kształtach, strome ściany i liczne jaskinie, jak: Jaskinia Mroźna, Smocza Jama, Jaskinia Mylna i Jaskinia Raptawicka.
Dojazd z Zakopanego do przysiółka Kiry. Zarówno samochodem, jak i autobusem. Parkingi są płatne. Dojechać możemy tylko do wejścia do doliny, w samej dolinie obowiązuje zakaz poruszania się samochodów i autobusów.
Warto zauważyć, ze jest to jedno z najbardziej obleganych miejsc w Tatrach w czasie sezonu turystycznego. Za wstęp pobierana jest opłata.
